Kidung Candhini
KIDUNG CANDHINI
Dhandhanggula
1. Lampus ing manah atemah kingkin, sangsaya raga among turida,
lepas mangkya, ing lampahé, kalih titiyangipun, sangsaya raga
among marga sunu kang dènlampahi, anut imbang acala, iringaning
gunung, kidang umregil ing jurang,asrih tinon keñaring sodama
ngalih, kadya tuduhèng marga.
2. Kagyat bedagan anèng wanadri, bantèng jajawi kidang
manjangan, kancil tanggiling réwangé, luwak lawan tinggalung,
rasèng wiro lawan kasturi, manawak lawan landak, lingsang lan
weregul, walang kapa lan jalarang, luwak kapur irèng aning pang
alinggih, ramya amangsa wohan.
3. Kidul kilen pagagan kapering, ramya swaraning tunggu tanduran,
karengo mandra calunge, ramyar sinranging wijung, tan pantara
kokole muni, pareng lan taluktaka, swaranna gumuruh, kapuyan
Nyi Silabrangta, kang kaesti punika rasaning pati, tansah ngesti
durgama.
4. Raryan ika srih anglawuh rawi, sasoring angsana abrah mekar,
ruruh sumawur sekaré, lir warsa kancana rum, pindha pindha
sinom nyang rawit, lir langsé langsé ika, ing ngapulang lulut,
satpada angisep sekar, pangrengié kadya sambating dya asih.
5. Kagyat awungu Nyi Silabrangti, amiyarsa paksi awurahan,
pupungun lengleng driyané, anukmèng daryanipun paksi iki kadya
ngaruhi, polahèng brangta ing yang, tekèng don aturu, angur aja
nglalanaa, wetenge lan napsuné dèn kurateni, dadi ngucap
mangkana.
6. Bi Candhini mangké aningali, babadan añar angunga jurang,
asangkep tatandurané, kacang lan tebu wulung, tales cina lan katak
uwi, karangdhang payodara, ing pinggiranipun, tales bakatal
bilungkang, putih lalaja kakara benguk cicipir, ing pinggir cabé
sabrang.
7. Nyi Silabrangta atanña aris, Mangunarsa ika tinakènan, kai
syèkh manira takèn, ingkang iman puniku, kaya apa dèn ucap
dhingin, gumanti tokid ika, maripat ing pungkur,
kang iselam tan dèn ucap, kidul kilèn marapt dèn ucap dhingin.
8. Syèkh Mangunarsa maksih alinggih, nora wikan yèn sanaké
pejah, winartan dèning raréné, mangké lalawad gupuh, sarawuhé
mangké alinggih, lawan Nyi Silabrangta, ika kang andulu, semuné
ana duduga, kang sawenéh semuné lila,aradin, wikan jatining
lampah.
9. Syekh Amongraga kawuwus malih, dawaning kawiswara sang
mindha, wikan Yèn pejah sanaké, mapan tan tulus kokum, amengameng
anèng jaladri, pan sinung nugraha, linabuh tumimbul,
wenang angambah bramaga, tan adangu Amongraga ika prapti,
dhekah ing Wanantaka.
10. Warnanen mangké Nyi Mbok Malarsih, sapanglilirira mangké
nidra, angungun déning impèné, supenané dèn guguh,
Tambangraras anakku nini, wus lipur ta manira, déning brangta
wuyung, mangké katon ing supena, Tambangraras awèt andadawa
brangti, la edan darmanira.
11. Dan warnanen dénira kang rasmi, Ki Jayasmara lan arinira,
ènjang kawarnaa mangké, sampun amit yayébu, adam mintar Ki
Jayèngrasmi, anganggé wastra ina, anandhang salimut, tan
ambakta panakawan, alilingsé samya mbakta kalam mangsi, linggar
angala désa.
12. Kang amaca rangdha nom tur sugi, Nyi Tilarsa pan jujulukira,
rangdha nom becik budiné, anyar kapatèn kakung, katilaran anak
kakalih, wadon sami diwasa, warnanipun ayu,
awasta Nyi Kèn Sumarsa, kang taruna wastané Nyi Ken Warsiki, lir
widadari Kèndran.
13. Sireping wong kabèh pada guling, Jayèngraga ika pinaranan,
teka alinggih sandhingé, aris dénira muwus, Jayangraga
wuwunguwa kaih, lah ta usadanana, kaya awakisun, saksat uriping
pejah, awakisun mangsa gagapa basuki, yèn sira tan asiha.
14. Ana sanaké lanang sawiji, ika karsanipun pinaranan, dhukun
Rubaka wastané, wingi isun angrungu, arinisun anenggèh sepi,
anaké kang apajar, yèn lunga andhukun, isuk'e li apopoyan, Ki
Waudan anenggih lara kapati, manawi sampun teka.
15. Warnanen mangké Ki Jayèngrasmi, salinggarira sing Sinduraja,
angéca-éca lampahé, sumengkèng gunung-gunung, parang pringga
jurang kapering, luyut punang wratmaka, déning lumut lumut, sèla
geng angapit margi, puchak muré lir wentis kesisan tapi, araras
tiningalan.
16. Syèkh Malangkarsa ana ing masjid, uninga yèn wong sanaké
teka susunggun bungah manahé, sinungan salam asruh,
Malangkarsa ika nuruni, sigra anjawat asta, aris dènña ngrangkul,
kangen yayi sun ing sira, anauri Ki Jayasmara amanis, kakang
manira nedha.
17. Rengen sakala kang anèng margi, santri Monthèl denira
lumampah, dan Ki Panorta wuwusé, lintang sadarganipun, miwah
rekèh Nyi Mbok Malarsih, lungané Jayasmara, angrasa kaduhung,
kadya salah kapatiyan, Ki Panorta rabiné dèn pituturi, wuwusé lir
sarkara.
18. Tan warnanen tingkahira brangti, mBok Turida lan Nyi
Rarasdarya, dan Ki Panorta wuwusé, tanpa kilèn sadalu, dipun
tutuh sariranéki, déning nisthaning raga, tuwa sun katungkul, ing
renes lan aryatama, angur rarèh samya mangun tapa bakti, tuwèng
sun agung mèndra.
19. Syèkh Amongraga kawuwus malih, apan kalanira kadhatengan,
Malangkarsa tatamuné, rawuh sakaomipun, Jayasmara ingkang dèn
iring, lawan Ki Jayèngraga, punika donipun, èca dénya tetrebangan,
tigang dina ing dalu tanana guling, sami agineman rasa.
20. Sampun tutug dènira anganggit, mangka dadya guyoning kang
bisa, tan wruh Yèn dadi cacadé, ingkang awas aluhung, sumanta
kapaksa kumawi, tan wruh ing basa tembang, tembungé kol kaku,
mung aneda pangaksama, kang sami sadya maca ningali gurit,
ingkwang kang minda muda.
21. Sasangkalaning Kidung Candhini, ingkang tinedak babading
jaman, gana utbuta saktiné, lagya kinawinipun, sira wolu tenggeg
tiga ing, tusan lima pawohna, ing sanunggilipun, duk kinawi
palastanna, naun ejim ing sasih jumadilakir, wimba ing
kawanwelas.
22. Pinèmutan palasta sinrating, dinten buda tabu dwi, sang lek
dulkijah wimbané, ing asta watekipun, ing warsi dal kodal kadeling,
ri sedeng sinangkalan, jaman kalinipun, sunna rasaning pandita,
buda hijrah nabi yan sapta awari, ning soca yeka sasra.
Sumber: www.alangalangkumitir.wordpress.com.
Oleh : Mas Kumitir
0 Komentar untuk "Kidung Candhini "